Rozdział 5

*Harry*

Siedziałem w domu przed telewizorem i piłem herbatę, nie dość, że strasznie mi się nudziło to na dodatek ten idiota Marcel łaził po domu i podśpiewywał te denne piosenki. Mam już go dość nie mogę się doczekać kiedy wyprowadzę się do Niall'a. No właśnie Niall 'ciekawe co tam u niego' pomyślałem i stwierdziłem, że go odwiedzę i wypytam o wczorajszą randkę. Wstałem z kanapy, wyszedłem do przedpokoju i zacząłem ubierać buty, wtedy przede mną stanęła ta ciota Marcel.

-A gdzie to się wybierasz mój kochany kuzyneczku?

-Tam gdzie takie cioty nie chodzą.-powiedziałem i odepchnąłem go od siebie na co on przybrał zszokowanął minę i gdzieś polazł. Zabrałem kluczyki, poszedłem do auta, odpaliłem silnik i już po 15 min. byłem pod domem kumpla. Wszedłem do domu i usłyszałem dobrze mi znane krzyki. Pewnie reszta też chciała się dowiedzieć czy przeleciał już jakąś laskę w tym przypadku Agathe. Wparowałem do salonu i odrazu zadałem pytanie:

-Puknąłeś ją?

-Nie jestem tobą-odpowiedział Niall, a reszta wybuchnęła śmiechem.

-Spokojnie stary, wyluzuj i opowiadaj jak było.

-Było naprawdę świetnie zaprosiłem ją do kina i sporo się o niej dowiedziałem.

-A mówiła ci coś o swoich przyjaciółkach?- powiedziałem za nim pomyślałem co miałem w zwyczaju.

-Wspominała coś o tym, że z nimi mieszka, a czemu cię to interesuje?-odpowiedział, a ja chyba pierwszy raz w życiu nie wiedziałem co odpowiedzieć.

-Yyy a tak się pytam po prostu.

-Ta, powiedz odrazu, że chodzi ci o tą Camille a nie rżniesz głupa.- powiedział jak zwykle wszystko wiedzący Lou.

-No, wszyscy widzieli jak na nią patrzysz.- wtrącił Niall.

-Hej, może nam ktoś wytłumaczyć o co, a raczej o kogo chodzi?- powiedział Zayn. I wtedy Lou zaczął jeszcze bardziej mnie pogrążać.

-Camilla to przyjaciółka Gathi przyszły razem na imprezę, przez około godzinę tylko razem tańczyli i wlewali w siebie litry alkoholu, ale w połowie imprezy oboje gdzieś zginęli, a jeżeli Hazza znika gdzieś z jakąś laską to chyba wiadomo co się działo i od tamtej pory Harry się dziwnie zachowuje. Nawet kiedy jakaś lala się do niego przystrawiała on nic sobie z tego nie robił, a to jest już bardzo podejrzane.-powiedział z głupim uśmieszkiem.

-Sugerujesz, że największy podrywacz w naszej paczce się zakochał?-spytał Zayn.

-Ja nic nie sugeruje. Niech nasz Hazza się wypowie.- odpowiedział Lou, a ja znowu nie wiedziałem co powiedzieć spuściłem tylko głowę i wpatrywałem w swoje palce które nagle stały się bardzo interesujące.

-Wiedziałem! Nasz Harry nareszcie się zakochał.- krzyknął podekscytowany Lou.

-Wcale, że nie ja sobie tylko myślałem co u niej słychać i tak poprostu zapytałem.-wypaliłem szybko, ale chyba mi nie uwierzyli zresztą sam bym sobie nie uwierzył.

-Nasz Hazza się zakochał, nasz hazza się zakochał...-zaczął śpiewać Louis, a już po chwili dołączyli do niego Niall i Zayn.

-Zachowujecie się jak dzieci!- krzyknąłem i pobiegłem na górę.

*Liam*

-Ej ej chłopaki już spokój! A co jeśli on naprawdę się w niej zakochał?-powiedziałem.

-Harry? No co ty przecież to jest największy podrywacz jakiego znam. On się nie zakochuje.

-A co jeśli teraz jest inaczej? Pójdę z nim porozmawiać.- powiedziałem i wyszedłem z pokoju zostawiając chłopaków którzy chyba zaczęli zastanawiać się nad moimi słowami. Skierowałem się na górę i zacząłem go szukać co nie było łatwe w tak wielkim domu. Po przeszukaniu kilku pokoi wreszcie go znalazłem siedział na łóżku i wyglądał jakby myślał. Zrobiło mi się go szkoda był bardzo przybity, jeszcze nigdy nie był w takiej sytuacji przynajmniej tak mi się wydaje. Podszedłem do łóżka na którym siedział i zrobiłem to samo. Siedzieliśmy chwile w ciszy aż wreszcie się odezwał.

-Też przyszedłeś się ze mnie ponabijać?-powiedział to tak smutnym głosem, jakby zaraz miał się rozpłakać. Biedny Harry.

*Harry*

Siedziałem w jednym z pokoi i myślałem nad tym wszystkim, nie mogłem zrozumieć co się ze mną dzieje, a chłopaki zamiast mi pomóc jeszcze bardziej mnie dobijali. Nagle poczułem, że materac się ugina i zobaczyłem przed sobą Liama.

-Też przyszedłeś się ze mnie ponabijać?-zapytałem.

-Nie, przyszedłem z tobą porozmawiać i spróbować ci pomóc.-nie odezwałem się do niego więc zaczął swój monolog.

-Wiem, że jest ci ciężko bo jeszcze nie byłeś w takiej sytuacji, ale zobaczysz wszystko się ułoży, nikt ci nie każe odrazu się z nią wiązać czy coś. Po prostu umów się z nią, poznaj lepiej, a później zobaczysz co z tego wyjdzie.

-Tylko ja nie wiem czy ona będzie chciała się ze mną spotkać, może już mnie nawet nie pamięta, albo co najgorsze wyśmieje.-zacząłem histeryzować.

-Może nie będzie tak źle.

-Co nie będzie? Jak nie będzie? Ja jestem pewny, że będzie. Ja pójde do niej czy zadzwonię, a ona mi się zaśmieje w twarz i powie, że dla niej liczył się tylko seks i wogóle nawet mnie nie pamięta i że jestem idiotą bo sobie robie jakieś durne nadzieje i no ja już nie wiem co mam robić.-opadłem bezsilnie na łóżko.

-Mam!-krzyknął Liam co mnie trochę przestraszyło-Już wiem co możesz zrobić. Poproś Niall'a żeby cię umówił z Agathą i porozmawiaj z nią ona napewno dobrze zna Camille i ci coś doradzi.

-Ty to masz jednak łeb idę do Nialla.

Podszedłem do drzwi, a gdy je otworzyłem ujrzałem Louisa ze szklanką w dłoni a za nim resztę moich przyjaciół. 'Mogłem się domyślić, że podsłuchują' pomyślałem. W innej sytuacji zapewne dostało by im się ode mnie, ale teraz o tym nie myślałem, ominąłem ich i pociągnąłem Nialla za rękaw prowadząc do jego pokoju.

Gdy już się tam znaleźliśmy kazałem mu usiąść na łóżku.

-No więc?-powiedziałem.

-No więc co?

-Nie udawaj, że nie wiesz o co chodzi przecież wiem, że wszystko słyszeliście.

-No dobra chodzi o to żebym  umówił cię z Agathą tak?

-Bingo jaki ty błyskotliwy jesteś. Tak chodzi o to no więc zrobisz to dla mnie?

-A co będe z tego miał?-powiedział Niall. Zaczął mnie już trochę irytować, ale zachowałem spokój.

-Co tylko chcesz.

*Kate*

Jak zazwyczaj robiłam obiad dla swoich kochanych przyjaciółek, które do gotowania mają dwie lewe ręce kiedy zaczął dzwonić telefon Gathi. Już miałam ją wołać, ale przypomniałam sobie,że się kąpie i pewnie i tak nie usłyszy. Chciałam go zignorować ale kiedy zaczął dzwonić któryś raz z kolei postanowiłam odebrać. Nie patrząc kto dzwoni przejechałam palcem po zielonej ikonce i przyłożyłam telefon do ucha.

-Halo.

-Yyy Gathi?

-Nie, tutaj Kate. Gathi nie może teraz rozmawiać.

-O cześć Kate. To ja Niall.

-Cześć Niall co tam? Jak po randce bo wiesz Agatha przyszła cała w skowronkach tyle gadała, że już nawet połowy z tego nie pamiętam haha.

-Ymm no wiesz było naprawdę fajnie.

-Naprawdę fajnie ahaaa no dobra jak nie chcesz to nie mów nie moja sprawa poprostu jestem bardzo ciekawska. A jeśli mogę wiedzieć to co chciałeś od Gathi?

-No wiesz Harry potrzebuje się z nią spotkać, ale właściwie ty też możesz się przydać masz dzisiaj czas?

-Właściwie to już kończę robić obiad i za chwilę będe wolna.

-To dobrze kiedy będziesz mogła przyjdź do mnie do domu adres pamiętasz?

-Tak pamiętam. Przyjdę napewno. Pa

-Pa.

Zakończyłam rozmowę i zaczęłam zastanawiać się co takiego mógłby od nas chcieć Harry. Moje przemyślenia przerwała Eve która weszła do kuchni.

-Kate zupa!-krzyknęła, a ja przypomniałam sobie, że zostawiłam garnek na gazie. Podbiegłam szybko i wyłączyłam kuchenkę.

-Sytuacja opanowana. Obiad gotowy możesz zawołać dziewczyny?

-Oki już idę.-powiedziała i poszła po resztę. Ja szybko nałożyłam zupę na talerze i poszłam się przebrać z tej ciekawości odechciało mi się jeść. Gdy byłam gotowa zeszłam na dół, ubrałam buty i wyszłam z domu kierując się na przystanek autobusowy. Do domu Niala miałam jakieś 20 min. drogi, ale nie miałam ochoty na spacery. Jak się okazało właśnie uciekł mi autobus, a następny miał być za ok. 30min. więc nie myśląc długo poszłam do Nialla na nogach. Gdy dotarłam na miejsce zadzwoniłam do drzwi i już po chwili otworzył je całkiem przystojny mulat którego nigdy wcześniej nie widziałam.

-Ym cześć ja do Niall'a.

-A cześć ty pewnie jesteś Kate wejdź już na ciebie czekają. A tak wogóle to jestem Zayn.-powiedział i podał mi rękę którą uścisnęłam. Zdjęłam buty i weszłam do salonu gdzie siedzieli chłopcy.

-Cześć wam.- powiedziałam.

-Cześć- odpowiedzieli wszyscy chórem.

-Siadaj.-powiedział Niall pokazując na fotel. Usiadłam na nim i popatrzyłam na nich wyczekująco.

-No więc mamy do ciebie pewną sprawę, a dokładniej Harry ma.

-Tyle to już wiem, ale o co dokładnie chodzi?-powiedziałam całkowicie zdezorientowana i czekałam na odpowiedź która już po chwili nastąpiła.

-Harry zakochał się w Camille.-wypalił Louis.

-Zamknij się!- warknął Harry.

-No dobra zakochałeś się w niej, ale co ja mam do tego?-zapytałam bo całkowicie nie wiedziałam po co ja tam jestem.

-Chodzi o to, że on tak naprawdę sam nie wie co do niej czuje i chciałby wiedzieć co ona o nim sądzi.-powiedział Liam.

-Właściwie to nie wiem co mam  wam powiedzieć. Ona rzadko mówi nam o chłopakach których poznała na imprezach ponieważ ona zazwyczaj jakby to powiedzieć bawi się z nimi jedną noc, a póżniej zapomina. Ona taka poprostu jest.-powiedziałam całą prawdę i zobaczyłam jak po moich słowach Harry staje się jeszcze bardziej smutny.

-A nie mówiłem, pewnie nawet mnie nie pamięta.-wyszeptał Harry ledwo dosłyszalnie. Zrobiło mi się go szkoda, ale wpadłam na pewien pomysł.

-Mam pomysł. Jak przyjde do domu poprostu wypytam ją czy ostatnio nie poznała kogoś na imprezie i takie tam może się czegoś dowiem.-na te słowa Harry odrazu się rozpogodził.

-Naprawdę mogłabyś z nią porozmawiać? 

-No pewnie. A teraz przepraszam, ale muszę już lecieć.- powiedziałam i skierowałam się do wyjścia. Już otwierałam drzwi kiedy coś mnie zatrzymało, a raczej ktoś czyli Harry.

-Dziękuje Ci.-powiedział.

-Nie ma za co. Lubię pomagać.-uśmiechnęłam się i wyszłam kierując się do domu. Idąc przez park cały czas myślałam o tej sytuacji. Obiecałam Harryemu, że z nią porozmawiam, ale wątpie, że się czegoś dowiem przecież ona nigdy nie miała żadnego chłopaka na stałe i raczej się do tego nie pali. Nawet nie wiem kiedy doszłam do domu. przechodząc przez próg stwierdziłam, że odrazu porozmawiam z Camilla. Poszłam do jej pokoju gdzie miałam nadzieje ją zastać i nie pomyliłam się. Jak zwykle siedziała na parapecie czytając książke, może nie wyglądała na taką, ale tak naprawdę bardzo lubiła czytać, dość dobrze się uczyła i była naprawdę dobrą osobą chociaż nie chciała dać tego po sobie poznać.

-Hej mogę na chwilę? Chciałabym z tobą porozmawiać.-zapytałam.

-Tak pewnie wchodź-powiedziała i odłożyła książkę na bok.

-To o czym chciałaś porozmawiać?

-No więc nie wiem jak zacząć.

-Najlepiej prosto z mostu wiesz, że ze mną trzeba szczerze.-powiedziała i uśmiechnęła się.

-Poznałaś może ostatnio kogoś?

-No poznałam wielu ludzi.-odpowiedziała lekko zdezorientowana.

-No tak ale nie o to mi chodzi. Czy poznałaś ostatnio jakiegoś chłopaka który szczególnie wpadł Ci w oko?

-Kate czy chcesz mnie spytać o kogoś konkretnego bo nie bardzo rozumiem. O co wogóle chodzi przecież nigdy nie pytałaś mnie o takie rzeczy.-'No świetnie i co ja mam jej teraz powiedzieć' pomyślałam.

-Ymm no wiesz bo chodzi o to, że ja nie mogę ci powiedzieć bo obiecałam. O matko czy ty musisz tak komplikować? Nie możesz poprostu odpowiedzieć?

*Camilla*

-Ymm no wiesz bo chodzi o to, że ja nie mogę ci powiedzieć bo obiecałam. O matko czy ty musisz tak komplikować? Nie możesz poprostu odpowiedzieć?-powiedziała Kate a ja się roześmialam kompletnie nie wiedząc o co jej chodzi, co prawda ostatnio dużo myślałam o Harry'm ale nic nie mówiłam o tym dziewczynom, a wątpie żeby on coś jej powiedział na mój temat. Już nie wiem co mam o tym myśleć.

-Kate ja nadal nie wiem o co chodzi. Jestem kompletnie zdezorientowana. Jakie obiecałam? Co to wogóle za tajemnice? I dlaczego tak nagle o to pytasz?

-O matko czy ty zawsze musisz zadawać tyle pytań nie możesz poprostu odpowiedzieć czy kochasz się w tym Harrym czy nie?-po tych słowach zasłoniła dłońmi swoje usta i zrobiła wielkie oczy, a ja zaczęłam się z niej śmiać wiedziałam, że bardzo łatwo się irytuje, więc byłam pewna, że wkońcu pęknie. Ale jej słowa nie tylko mnie rozśmieszyły, ale i trochę ucieszyły bo to znaczyło, że on z nią rozmawiał lub jego koledzy.

-Mhm więc chodzi o Harry'ego rozmawiałaś z nim?

-Tak rozmawiałam, ale proszę nie mów nikomu, że się wygadałam a szczególnie Gathi bo ona to powie Niall'owi, a on kolegom i wyjde na taką co nawet tajemnicy nie umie utrzymać.

-No dobra nie powiem, ale masz mi powiedzieć co on o mnie sądzi.

-Podobasz mu się i chyba chce się z tobą umówić, ale boi się,że już go nawet nie pamiętasz i takie tam. Powiem ci, że jest słodki lepiej się za niego bierz bo ktoś ci go sprzed nosa zwinie.

-Od kiedy ty taka hop do przodu? Zawsze to ja ci daje takie porady.

-No widzisz uczę się od najlepszych. A teraz ty mów.-uśmiechnęła się i popatrzyła na mnie tym swoim wzrokiem który wyciągnie z ciebie wszystko.

-Ale co mam mówić?-udawałam, że nie wiem o co chodzi bo tak naprawdę nigdy nie lubiłam mówić o swoich uczuciach, ale teraz chyba będę musiała powiedzieć wszystko bo Kate nie da mi spokoju.

-No już ty dobrze wiesz co.-powiedziała Kate wyrywając mnie ze swoich przemyśleń.

-Oj już dobrze on też mi się podoba. Ale chyba nie potrafię  być w związku.

-Każdy potrafi trzeba tylko znależć tą właściwą osobę.-powiedziała Kate i wyszła z mojego pokoju.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

No to mamy kolejny rozdział. Teraz rozdziały będą pojawiać się rzadziej ze względu na szkole. Mamy jednak nadzieje ze będziecie czytać :) 

CZYTASZ=KOMENTUJESZ